Dag 04: Berlijn

Hoewel ik al een tijdje wakker ben, slaapt Marijke nog lekker door tot 8:00 uur en dat is op zichzelf al bijzonder. We gaan snel douchen en lopen om 8:45 uur de ontbijtzaal in, waar we weer de lekkerste dingen op ons bordje leggen, naast de nodige sapje, thee en koffie.

Plots verschijnt de gerant van het hotel met 2 glazen sekt en hij wenst mij een fijne verjaardag; is dat attent of niet?

 

Na het ontbijt maak ik het verslag van dag 3 in orde en bedenken we wat we vandaag willen gaan doen. We besluiten naar de Berlijnse Muur te gaan in de Bernauer Strasse. We kunnen met de U2 naar de Alexanderplatz en dan met de U8 naar de Bernauerstrasse. Het is 11:30 uur als we op pad gaan.

Vandaag is er in Berlijn de “Halve marathon van Berlijn” en die passeert ook ons hotel, zodat we daar nog even iets van kunnen meepakken op weg naar de metro.

Om 12:15 uur stappen we uit op Alexanderplatz en daar willen we even rondkijken, voor we verder reizen. Het ligt in het oostelijk deel van Berlijn en daar bevindt zich ook de Fernsehturm, een televisietoren van 368 meter hoog en daarmee het hoogste gebouw van de stad. De eerste aanblik van het plein is niet direct heel positief. Alles is er grauw en er is geen enkele winkel open en er zijn ook geen terrassen te vinden.

We lopen wat rond en zien dan op loopafstand een aantal torens en koepels en daar willen we wel even gaan kijken.

De Marienkerk is na de Nikolaikerk, die even verderop is gelegen, de oudste kerk in Berlijn en dateert uit het jaar 1270.

Het is niet meer zulk mooi weer als de afgelopen dagen, maar de temperatuur is met 18 graden nog steeds aangenaam. Wolken en zon wisselen elkaar regelmatig af.

Marijke ziet aan de overzijde een souvenirshop en wil even kijken voor een kleinigheidje voor Dhara. Ik loop ondertussen even bij een bakkerij binnen om een pretzel te kopen, die we vervolgens delen.

We lopen verder en komen vervolgens bij de Berliner Dom, een van de belangrijkste kerken in Berlijn, die is gelegen op het Museumsinsel, aan de Karl-Liebknecht-Straße.

       

Als we verder lopen, komen we bij de Alte Nationalgalerie, een museum voor kunst van de negentiende eeuw.

Hierna lopen we om het Altes Museum heen. Marijke blijft even tegen een muurtje staan, terwijl ik wat foto’s maak.

We kunnen nu ook de Dom vanaf de andere zijde zien.

       

We lopen over een markt, waar kunstenaars hun waar proberen aan de man te brengen en komen vervolgens bij het Duits Historisch Museum, dat de geschiedenis van het Duitse volk zien in al zijn facetten laat zien.

De Neue Wache is in 1816 gebouwd volgens een classicistisch ontwerp van de architect Karl Friedrich Schinkel. Oorspronkelijk is het gebouwd als wachthuis voor de troepen van de kroonprins van Pruisen, maar sinds 1931 is het in gebruik als oorlogsmonument.

We .open vervolgens over Unter den Linden en zien in de verte de Brandenburger Tor liggen.

We komen nu op de Bebelplatz een plein aan de Unter den Linden, vlak bij de Staatsoper

Als we aan het einde links afslaan, komen we uit bij de Sint-Hedwigskathedraal, die sinds de oprichting van het rooms-katholieke aartsbisdom Berlijn in 1930, de bisschopskerk is.

       

Ik zie aan Marijke dat ze het moeilijk heeft, maar ze wil ook niet dat ik daar iets van merk, maar dat doe ik natuurlijk wel en we stoppen even om op een bankje van de zon te genieten.

Het inmiddels 14:00 uur en we hebben allebei wel behoefte aan een hapje en een drankje, maar in  deze buurt is geen terras te bekennen.

Wat we hier in Berlijn al meerdere keren gezien hebben, is dat een gebouwd dat in aanbouw is, of dat gerestaureerd word, compleet voorzien is van een façade die je doet geloven dat het echt is. Op onderstaande foto is dat heel mooi te zien.

We steken de rivier Spree weer over en lopen dan langs het Rode Raadhuis, dat zijn naam dankt aan de rode bakstenen waarmee het gebouwd is, maar de naam even goed kunnen verwijzen naar de politieke strekking van de burgemeesters die hier de plak zwaaien .

We komen nu meerdere terrassen tegen en gaan uiteindelijk bij de Berliner Weissbierstuben zitten.

We bestellen allebei een alcoholvrije Weizenbier en de Wiener Schnitzel. Marijke gaat voor de lauw warme Kartoffelsalat en ik neem er frietjes bij.

Het is meer dan genoeg. Als ik af wil rekenen, blijkt je uitsluitend contant af te kunnen reken; vreemd anno 2017, in een wereldstad waar zo veel toeristen komen.

Het is inmiddels 15:15 uur en we lopen richting Alexanderplatz om de metro te pakken, als we ineens een poortje zien en uiteraard nemen we daar een kijkje.

Verderop is een winkel, die nagenoeg uitsluitend beren verkoopt in alle soorten en maten.

Verder de straat in, is een winkeltje dat engeltjes en kerstversiering verkoopt, maar als we naar binnen gaan, valt dat een beetje tegen; niet wat we zoeken en heel erg duur.

Er wordt in Berlijn heel veel gebouwd, maar ook erg veel gerestaureerd. Het contrast is af en toe heel erg groot.

We komen uiteindelijk weer op de Alexanderplatz uit, waar we de metro nemen naar de Bernauerstrasse.

Het is inmiddels 16:00 uur.

Ook hier is het contrast erg groot. Enerzijds de Muur, ook al wordt deze deels door ijzeren palen vorm gegeven en anderzijds moderne appartementen en dure auto’s.

       

Het is best wel emotioneel, vooral als je bijvoorbeeld leest dat een ouderpaar aan de ene kant van de muur, de jong gehuwden aan de andere kant van de muur slechts even mochten zien.

Hoewel er verschillende plekken in Berlijn zijn waar je nog stukken van de Berlijnse Muur kunt bezichtigen, is de Gedenkstätte Berliner Mauer een van de plekken waar je het meest realistische beeld krijgt van hoe de Muur eruit heeft gezien. Aan de Bernauer Straße vind je een lang stuk Muur dat grotendeels in originele staat is gebleven. Vanaf een uitzichtpunt kijk je direct op de Todesstreifen en een wachttoren welke nog in tact is.

Terwijl Marijke beneden wacht, klim ik de uitkijktoren op, om van boven af foto’s te kunnen maken.

Het is uiteindelijk 16:45 uur als we terug lopen naar de metro.

Op de Wittenbergplatz drinken we in de zon nog een lekker alcoholvrij Weizenbiertje, voordat we terug gaan naar ons hotel. Als we de kamer opkomen, wacht ons opnieuw een verrassing.

We drinken thee en koffie en ik begin dan aan het blog, want we hebben, hoewel we dat vanochtend niet hadden kunnen denken, weer ontzettend veel gezien. Uiteindelijk ook weer bijna 12 kilometer gelopen.

Er is vanwege de Marathon in Berlijn, vanavond de mogelijkheid om voordelig te dineren in het hotel en daar maken we graag gebruik van en we lopen tegen 20:00 uur naar beneden.

We kiezen allebei voor een glas Rosé en nemen de Pasta met stukken zalm en rucola.

Ook nu smaakt alles weer voortreffelijk. Vanavond is er zo waar ruimte voor een toetje en Marijke kiest voor de warme chocoladetaart met frambozenijs en ik ga voor de Crema Catalana met citroen sorbet. We moeten 20 minuten wachten, want het moet nog worden afgebakken, maar dat blijkt de moeite waarde te zijn.

Terug op de hotelkamer, drinken we weer thee en koffie en maak ik het blog verder af. Vervolgens kijken we nog een serie en tegen middernacht gaan we slapen; morgen wacht weer een lange autorit van ongeveer 750 kilometer.

Deze dag kan weer in het boek met een gouden rand worden bijgeschreven.